کد مطلب:210243
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:274
سفارش صله ی رحم و نماز
از گفتنی های جالب این كه: هنگام شهادت آن حضرت، دو موضوع (صله ی رحم و نماز) دیده شده كه آن بزرگوار تأكید و توجه بسیار به آن نمود:
1- هر وقت به هوش می آمد از بستگان نزدیك می پرسید و نام آنها را می برد و می فرمود: به فلانی و فلانی آن قدر پول بدهید و حتی نام یكی از بستگانش را كه شمشیر به رویش كشیده بود، ذكر كرد و فرمود: فلان مقدار پول به او بدهید.
یكی از كنیزان آن حضرت به نام «سالمه» عرض كرد: آیا به كسی كه با شما
[ صفحه 87]
دشمنی كرد، پول می دهی؟
فرمود: می خواهم مشمول این آیه باشم كه خداوند می فرماید:
و الذین یصلون ما امر الله به ان یوصل و یخشون ربهم و یخافون سوء الحساب... اولئك لهم عقبی الدار.
:«و آنان كه پیوندهائی را كه خداوند به آن امر كرده برقرار می نمایند (یعنی صله رحم می كنند)... عاقبت نیك در سرای دیگر از برای آنها خواهد بود».(رعد - 21 و 22)
2- ابوبصیر می گوید پس از شهادت امام صادق (ع) برای عرض تسلیت نزد ام حبیبه (كنیز و همسر آن حضرت) رفتم او گریه كرد، من هم گریستم، گفت: ای ابوبصیر! اگر امام صادق (ع) را هنگام شهادت می دیدی چیز عجیبی، مشاهده می كردی، او در آن وقت دیدگان خود را گشود و فرمود:
ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة.
:«شفاعت ما به او نرسد كه نماز را سبك بشمرد». [1] .
به این ترتیب امام صادق (ع) آخرین پیام های خود را داد و وصیت های خود را به امام كاظم (ع) كرد و جان سپرد.
[1] انوار البهيه ص 179 - 180.